Osioł ze Shreka

Dagi

- Szyyyszek, nie szczerz zębów, bo cię wykastruje! - wrzasnęła do niego Shiva, a ten, potulny jak baranek, podbiegł do Cecylii i wytrącił jej wiaderko z różową farbą, której cała zawartość oblała wilczycę.

Kay

- Tylko go dorwę! - mruknęła Shiva puszczając się w pogoń za gryzoniem i taranując wszystkich na swojej drodze.

Dagi

- No, złap mnie różowa wilczyco! - zaczął śmiać się Szyszek, wesoło huśtając się na lampie.

Dorve

- Raz! Dwa! - Fazi siedział wysoko i liczył "huśty" Szyszka na lapie. - Kiedy ten Szynszyl spadnie?

Dagi

- Braacie, huśta, buja, pełny serwis! - krzyknął Osioł, wyszczerzając zęby. Piorunujące spojrzenia zebranych spowodowały, że zwierzak z zatroskaną miną zapytał: - Ee... Nie tak to było?

Alexandra

-I na dodatek jeszcze świeci ! Jaki wspaniały wynalazek ta lampa

Dagi

- Tylko żeby mnie nie pokopała... - mruknął pod nosem Szyszek.

Kay

- Pokopała... - mruknęła pod nosem Shiva, po czym z prędkością światła wybiegła z pokoju.

Dagi

- Ej, czekaj! - wrzasnął za nią Szyszek. - To ja się miałem przestraszyć, nie ty!

Kay

- Zawsze była kłębkiem nerwów - powiedziała Seneca, oblizując pysk z tortu czekoladowego.

Dagi

- Zaraz, zaraz... - powiedział Fazi i spojrzał na Senecę z podejrzliwością. - Tutaj nie ma tortu ze słonecznika... prawda?

Kay

- A kto powiedział, że nie ma? - wilczyca uśmiechnęła się tajemniczo.

Dagi

Nagle coś wpadło na wilczycę, a ona przewróciła się pod ciężarem małego kłębka futra.
- Gdzie jest? No gdzie? Schowaliście przede mną, o wy! - krzyknął Szyszek, przyciskając ją do ziemi.

Kay

- Psychol - mruknęła rozbawiona Seneca, patrząc jak mały gryzoń skacze po niej z podniecenia.

Dagi

- Dajcie słonecznik, no dajcie, dajcie! - krzyczał Szyszek, skacząc na wilczycy jak na trampolinie. - No jak to? Biednemu gryzoniowi odmówicie?!